In sommige bedrijven lijkt het bijna een gewoonte te zijn geworden: elk succes vieren we alsof we net een Olympische medaille hebben gewonnen. Project afgerond? Taart. Doelstelling gehaald? Borrel. Maar eerlijk, wie bepaalt eigenlijk wat succes is? En waarom vieren we élk succes? Laten we het gewoon zeggen: het is tijd om af te rekenen met dat opgeklopte feestgedoe: stop met het gedwongen vieren van successen en leg de focus op wat écht belangrijk is—werkplezier.
Laten we eerst iets rechtzetten: niet elk project is een succes. Vaak zijn het de managers of directie die bepalen wat als succes telt. Maar even serieus, is iets pas een succes omdat een vooraf bepaalde doelstelling wordt gehaald? En als dat gebeurt, hoe vaak kloppen die doelen eigenlijk wel? Wat als je een product oplevert en niemand gebruikt het? Of de sales targets worden gehaald, maar de helft van de klanten betaalt zijn facturen niet? Het vieren van successen is soms gewoon een leuk verhaaltje dat we onszelf vertellen om ons beter te voelen.
Maar wat gebeurt er als je die doelen niet haalt? Moeten we dan allemaal met hangende schouders naar huis? Nee joh, tuurlijk niet. Zelfs als dingen misgaan, moet je nog steeds plezier kunnen maken. En waarom ook niet? Laten we een Dramaandag of Fuck-up Friday organiseren. Het zijn juist die momenten dat je even samen kunt lachen om alles wat fout ging en er met een frisse blik naar kunt kijken. Het draait niet om de perfecte uitvoering, het gaat om de lol die je hebt tijdens het proces.
Wat écht telt, is het plezier dat je hebt in je werk. Zorgen dat je werk zo leuk is dat mensen oprecht zin hebben om naar kantoor te komen. Dat ze niet gedwongen worden om bij een succesborrel te verschijnen, maar dat ze bij elkaar willen zijn omdat het gewoon leuk is om samen te werken. En die cultuur bouw je niet door op vrijdagmiddag die fles bubbels open te trekken. Echte cultuur ontstaat wanneer je op het moment zelf voelt dat er iets moois gebeurt. Als er iets groots gebeurt, laat mensen hun agenda’s leegvegen en de boel vieren. Als het een standaard succes is, ja… dan is het kinderdagverblijf of voetbaltraining van de kids toch echt een goed excuus om die borrel even over te slaan. De boodschap is duidelijk: stop met het gedwongen vieren van successen.
Want, plezier is geen eindstation, het is de reis. Als je een werkomgeving creëert waar mensen willen zijn, omdat het leuk is, ontstaan de echte successen vanzelf. Dan hoeven we niet meer elk klein succesje te markeren, want de dagelijkse lol is al genoeg. En erkenning en waardering voor het werk? Dat geven collega’s en leidinggevenden elkáár, de hele dag door. Want dat gebeurt in een cultuur waar de mensen en hun werkplezier centraal staan!
Zo’n cultuur bouw je niet met geplande vieringen op kantoordagen, maar door spontaan samen successen te beleven. Direct, in het moment. En als dat succes echt euforisch voelt? Dan vinden mensen de tijd om dat te vieren, want dat willen ze dan ook echt. Alles wat onder dat niveau valt, is eigenlijk gewoon werk zoals het hoort. En eerlijk, dat vraagt niet om elke keer opnieuw de taart aan te snijden.
Het idee dat we elk succes moeten vieren, is simpelweg uit de tijd. Succes wordt vaak van bovenaf bepaald, zonder echt te kijken naar wat het team beleeft. Stop met het gedwongen vieren van successen, en bouw aan een werkcultuur waarin mensen gewoon graag zijn. Waar de echte euforie spontaan ontstaat en gevierd wordt, niet omdat het moet, maar omdat het moment daarom vraagt. De rest? Dat is gewoon de dag waarop we samen werken, lachen en vooruitgaan. En dat is genoeg!
Ook aan de slag met werkplezier? Laten we een kop koffie drinken!